مقاله درباره سیاست پولی و ابزارهای آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 50

سیاست پولی و ابزارهای آن

در این تحقیق موضعات زیر مورد بررسی قرار می‎گیرد:

ابزارهای سیاست پولی

ابزارهای سیاست پولی و عملکرد آنها درایران

اهداف سیاست پولی

استراتژی سیاست پولی

در فصل قبل وظایف بانک مرکزی و تعریف پایه پولی و اجزای آن هم از طریق مصارف بررسی گردید. مشاهده شد که تغییر هر یک از اجزای منابع پایه پولی منجر به تغییر پایه پولی و عرضه پول می گردد. اگر در نظر بگیریم که حجم پول تحت تاثیر دو عامل پایه پولی و ضریب فزاینده پولی قرار دارد، چگونگی تغییر هر یک از اجزای منابع پایه پولی که در اختیار بانک مرکزی اس تو نیز ضریبفزاینده پولی، از جمله موضوعات مورد بررسی در این فصل است. در این راستا ابتدا ابزارهای سیاست پولی بحث و بررسی می گردد، آنگاه ابزارهای سیاست پولی وعملکرد آن در ایران مورد بحث قرار می‎گیرد و بالاخره اهداف سیاست پولی و استراتژی اتخاذ شده توسط بانک مرکزی تجزیه و تحلیل می‎شود.

ابزارهای سیاست پولی

به طور کلی بانک مرکزی برای آنکه بر عرضه پول اثر گذارد از سه وسیله استفاده می‎کند . عملایت بازارباز که برپایه پولی اثرمی گذارد، تغییر در نرخ تنزیل مجدد که از طریق میزان استقراض بانکها از بانک مرکزی برپایه پولی اثر می گذارد، و بالاخره ذخیره قانونی که بر ضریب فزاینده اثر می گذارد. از آنجایی که استفاده از این ابزارها توسط بانک مرکزی بر فعالیتهای اقتصادی اثر می گذارد، درک اینکه بانک مرکزی چگونه در عمل از این ابزارها استفاده می‎کند و اهمیت نسبی هر یک چقدر است، اهمیت دارد.

الف- عملیات بازار باز: عملیات بازار باز از مهمترین ابزارهای سیاست پولی است، زیرا مهمترین تعیین کننده تغییرات در پایه پولی و اصلی ترین منبع نوسانات در عرضه پول بخصوص درکشورهای پیشرفته می‎باشد. خرید اوراق قرضه منجر به بسط پایه پولی و بنابراین عرضه پول می گردد ، در حالی که فروش اوراق قرضه در بازار، باعث کاهش پایه پولی و در نتیجه عرضه پول می‎شود. اینک که تا حدودی با عوامل مؤثر بر پایه پولی در فصل قبل آشنا شدید، می‎توان چگونگی استفاده بانک مرکزی از این ابزارها را برای کنترل عرضه پول مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داد.

فرض کنید به بانک مرکزی اجازه داده شود که در بازار آزاد اقدام به خرید و فروش اوراق قرضه دولتی نماید. مقدار و زمان این معاملات تماما در صلاحیت بانک مرکزی می‎باشد. البته تصمیم بانک مرکزی نیز برای اتخاذ چنین معاملاتی براساس تاثیر مورد نظر، بر ذخالیر بانکها، پایه پولی، شرایط اعتبارات و حجم پول بستگی دارد.

از آنجایی که بانک مرکزی از نگهداری اوراق قرضه دولتی بهره دریافت می کند، افزایش اوراق قرضه منجربه افزایش دریافتهای بانک مرکزی می‎شود. اما نگهداری اوراق قرضه از طرف بانک مرکزی، نقشی در تصمیم بانک مرکزی مبنی بر خرید و فروش آنها ندارد. به عبارت دیگر اگر بانک مرکزی اقدام به خرید و فروش اوراق قرضه می‎کند نه به خاطر منفعت آن بلکه به منظور دستیابی به اهداف سیاست پولی است. در غیر این صورت نگهدرای صرف اوراق قرضه به منظور کسب در امد، سهمی در ثبات اقتصادی که یکی از وظایف بانک مرکزی است نخواهد داشت.