لباس :: buy

تحقیق در مورد لباس و پوشش در سیره نبوى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 11 صفحه

قسمتی از متن .doc :

‏1

‏لباس و پوشش در سیره نبوى

‏لباس,براى پوشاندن بدن و حفظ آن از سرما و گرما و ‏آلودگى و مایه ى آبرو و آراستگى انسان است. تبدیل آن به وسیله ى تفاخر و تجمل و ‏ارزش را در کیفیت جامه دانستن, نوعى انحراف از فلسفه ى وجودى لباس است.

‏از این رو ((ساده پوشى)) به عنوان یکى از مظاهر ساده ‏زیستى و رهایى از تعلقات مادى است. پیامبر اکرم(ص) این گونه به زندگى و دنیا مى ‏نگریست و این گونه نیز مى زیست و هرگز ارزش را در ((لباس)) نمى دید.

‏سعدى مى گوید :

‏تن آدمى شریف است به جان آدمیت

‏نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

‏و به قول پروین اعتصامى :

‏زهد با نیت پاک است نه با جامه ى پاک

‏اى بس آلوده, که پاکیزه ردایى دارد

‏در این جا به نمونه هایى از سیره ى حضرت رسول(ص) در ‏مورد پوشیدن جامه, جنس لباس, رنگ, اندازه و تعداد و نحوه ى پوشیدن پیراهن,کفش, ‏کلاه, عمامه, ردا و... اشاره مى کنیم:

‏2

1 ‏ـ جنس و رنگ لباس

‏رسول خدا(ص) هم به سلامت و عافیت جسمى, هم به سادگى و ‏هم به نوع سالم تر پارچه ى لباس توجه داشت. لباس پنبه اى مورد علاقه ى آن حضرت بود. ‏على(ع) مى فرماید: ((لباس هاى پنبه اى بپوشید, چرا که آن, لباس پیامبر خداست)).(1)

‏آن حضرت, هم لباس برد یمانى مى پوشید, هم جبه اى پشمین ‏و خشن از پنبه و کتان. (2)

‏مى فرمود: ((پنج چیز را تا زنده ام ترک نمى کنم,...یکى ‏هم پوشیدن لباس پشمى)). (3)

‏رنگ سبز, رنگ مورد پسند پیامبر(ص) براى لباس بود.(4) ‏بیشتر جامه هاى پیامبر سفید بود و مى فرمود: لباس سفید را بر زندگانتان بپوشانید و ‏مردگانتان را هم با پارچه ى سفید کفن کنید.(5)

‏پیامبر خدا ملحفه اى داشت که با زعفران رنگآمیزى شده ‏بود و گاهى تنها با پوشیدن همان, با مردم نماز مى خواند.(6)

‏رنگ سرخ, رنگى بود که پیامبر خدا(ص) براى لباس, آن را ‏نمى پسندید.(7)

‏رسول خدا(ص) نمونه ى اعلاى تمیزى و آراستگى بود. در ‏لباس پوشیدن نیز به این نکته توجه داشت و در مورد نظافت جامه مى فرمود:((من اتخذ ‏ثوبا فلینظفه)).(8)

‏لباس سفید, خود به خود طورى است که چرک و آلودگى زودتر ‏در آن معلوم مى شود, و انسان مقید به سنت نبوى نظافت, به شستن و تمیز کردن آن روى ‏مىآورد. به علاوه انبساط خاطر و باز شدن روحیه نیز از فواید پوشیدن لباس روشن و ‏سفید است.

‏3

2 ‏ـ اندازه و کیفیت

‏جامه اى که انسان را مغرور و سرمست کند یا تکبر و خود ‏برتر بینى آورد, ناپسند است. مقید بودن به نوع خاصى از جامه نیز, اسارت آور است.

‏رسول خدا(ص) هرگاه لباس تازه مى پوشید, خدا را شکر و ‏سپاس مى گفت و جامه ى قبلى را به مسکین مى داد.

(‏کان من فعله اذا لبس الثوب الجدید حمدالله)(9)

‏در روایت دیگر است که چون جامه ى نو به تن مى کرد, دعا ‏مى کرد و مى فرمود: خدایى را سپاس که بر تن من چیزى پوشاند تا پوشش من باشد و میان ‏مردم آراسته باشم. (10)

‏جامه ى بلندى که بر زمین کشیده شود, نشان تکبر است و در ‏جاهلیت, شیوه ى اشراف بوده است. رسول خدا(ص) ضمن آن که از پوشیدن آن گونه جامه ها ‏نهى مى کرد, خود جامه اى مى پوشید که از نظر بلندى به قوزک پاهایش نمى رسید.(کانت ‏ثیابه کلها مشمره فوق الکعبین).(11)این در مورد جامه اى بود که هم چون لنگ به کمر ‏مى بست. و جامه اى که از رو مى پوشید, تا نصف ساق پا مى رسید.

‏جامه ى وى گاهى جامه اى کوچک تر از قطیفه(شمله) بود, یا ‏جامه اى پشمین و راه راه با خطوط سیاه و سفید که وقتى آن را به بر مى کرد, هیئت ‏زیبایى مى یافت.(12)

‏از نشانه هاى وارستگى آن حضرت در پوشیدن جامه و این که ‏فخر خویش را به جامه و نوع آن نمى دانست, این است که نقل شده هر نوع لباسى که فراهم ‏مى شد مى پوشید, از لنگ و پیراهن یا جبه یا هر چیز دیگر.(13)